Het was een terugkerend fenomeen dat bij felle buien ’s zomers het rioolstelsel onder de Rijksweg – het fameuze laagste punt – het van de heuvels afstomende water niet aankon, en het water dus vrij de kelder in liep.
Dus zwembroek en laarzen aan, en hozen en pompen: een verkapt kinderfeest, dat evenwel door mijn ouders anders werd ervaren.
Wateroverlast een feest?
WATEROVERLAST EEN FEEST?
Mijn gelukkige jeugd heb ik mogen doorbrengen in een pittoresk dorpje tussen de glooiende heuvels van Zuid-Limburg. Mijn broertjes en ik, samen met andere kinderen in de buurt, keken ’s zomers altijd uit naar het bijna rituele “kelder leegpompen”.
Notificaties ontvangen voor nieuwe artikelen?
Meld je dan ook voor de nieuwsbrief van BureauLeiding
Want het was een terugkerend fenomeen dat bij felle buien ’s zomers het rioolstelsel onder de Rijksweg – het fameuze laagste punt – het van de heuvels afstomende water niet aankon, en het water dus vrij de kelder in liep.
Dus zwembroek en laarzen aan, en hozen en pompen: een verkapt kinderfeest, dat evenwel door mijn ouders anders werd ervaren.
Op enig moment was het voor de gemeente duidelijk dat dit een ongewenste situatie was, vooral omdat ze deze zelf had veroorzaakt. De ruilverkaveling in de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw had de balans verstoord: er waren geen struiken (graften) meer die de neerslag konden vasthouden. Er is toen besloten enkele opvangbekkens aan te leggen, en sindsdien is er jarenlang niet of nauwelijks overlast geweest.
Hier kwam dus – uiteindelijk – de overheid met een oplossing, omdat de mogelijkheden van individuele burger tekort schoten.
Want naast de verantwoordelijkheid van de overheid bij het tegengaan van wateroverlast, heeft de burger natuurlijk ook een eigen verantwoordelijkheid.
Mijn broertje is nu de kelder van ons ouderlijk huis aan het uitbreiden, en gelukkig dat hij slimme drainage oplossingen in het plan heeft opgenomen.
Want naast de verantwoordelijkheid van de overheid bij het tegengaan van wateroverlast, heeft de burger natuurlijk ook een eigen verantwoordelijkheid.
Sterker nog, die zal de komende jaren alleen maar toenemen, deels om dat de overheid de middelen niet heeft, en deels omdat in veel gevallen decentrale oplossingen – vnl. het opvangen op het perceel – de maatschappelijk te verkiezen oplossing is, die zelfs (deels) verplicht gaat worden.
De leden van BureauLeiding steunen deze gedifferentieerde aanpak: decentraal waar het kan, en centraal waar het moet. Want zowel op het infrastructurele niveau als voor de individuele burger zijn er maatwerk oplossingen voor drainage en infiltratie met kunststof leidingen en kratten voorhanden.
Mocht overigens blijken dat het met (zee)waterstijging / wateroverlast tegenvalt, en mijn huidige woning op 1m boven NAP onvoldoende soelaas biedt, dan weet ik dat ik altijd bij mijn broertje op 98 meter boven NAP terecht kan …
Foto credits: Raphael Schaller
Wilt u contact opnemen met de schrijver van dit artikel? Gebruik dan het onderstaande formulier om een bericht te schrijven: